แตกต่างจึงแตกแยก

ประเทศไทยนับตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน ประกอบไปด้วย 4 ภาค แต่ละภาคของประเทศประกอบไปด้วยประชาชนที่มาจากแหล่งต่างๆ และด้วยความสมัครใจหรือไม่สมัครใจก็แล้วแต่เพราะว่าประเทศของเราก็ต้องทำสงครามระหว่างประเทศเพื่อความเป็นเอกราชหรือเพื่อการดำรงค์เผ่าพันธุ์ เมื่อสมัยที่ทำสงครามเราก็กวาดต้อนประชาชนของประเทศนั้นๆ เพื่อเป็นตัวประกันหรือเอาไว้เป็นทาส ทุกคนก็ต้องมีความเครียดแค้นเพราะไม่ใช่ประเทศของเขาไม่ใชเผ่าพันธุ์ของเขาเมื่อมาอยู่นานวันก็ออกลูกออกหลานเกิดเป็นกลุ่มเป็นก้อนอยู่ในทุกส่วนทุกภาคของประเทศเพื่อรอคอยความเป็นเอกราชหรืออณาธิปไตย ทั้งที่ความเป็นจริงหมดยุคหมดสมัยของการทำสงครามเพื่อต้องการประเทศราชกลับกลายในยุคปัจจุบันกับการเปลี่ยนแปลงการปกครองที่เคยเข็มงวดต่อกฎระเบียบข้อปฏิบัติในการอยู่ของคนหมู่มากและต่างเชื้อชาติในยุคปัจจุบันเราใช้การปกครองในระบอบประชาธิปไตยโดยผิดพลาดตั้งแต่ต้นระบบ สส.ที่ใช้เสียงประชาชนสนับสนุนในแต่ละจังหวัดเกิดเป็นระบบพรรกการเมื่องที่มีทุนสนันสนุนและอีกหลายอย่างที่นำมาใช้โดยหลอกเรียนแบบต่างชาติที่มีวัฒธรรมที่แต่งต่างกับเราโดยสิ้นเชิงประกอบกับผู้คนส่วนใหญ่ไม่มีความรู้เข้าใจในระบอบประชาธิปไตยคงมีแต่เฉพาะผู้คนจำนวนหนึ่งจึงเป็นช่วงวางของผู้ที่ไม่หวังดีอาจจะเป็นกลุ่มเล็กๆแต่อย่าลืมว่าประเทศของเราเปลี่ยนมาเป็นแบบประชาธิปไตยคือทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียบกันไม่มีการแบ่งเจ้าขุนมูลนายแต่อยู่ภายใต้กฎหมายเดียวกันเมื่อมีทุนนิยมทุกอย่างก็แปรเปลี่ยน คำว่านิติรัฐแทบจะไม่มีความหมาย เมื่อระบบฝ่ายนิรัฐถูกทำลายทุกฝ่ายก็เป็นหลักปักในเหลน ใครมีเงินใครมีพวกใครมีความรู้ที่เป็นทุนของสังคมก็ก๊อบโก๊ยสร้างอำนาจต่อรองเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองและพวกพ้องจึงเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก แต่ด้วยวิวัฒนาการณ์ ก็ยังมีความเชื่ออยู่ลึกๆว่าจะผ่านในสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ไปด้วยดีและเป็นไปในทางที่ถูกที่ควร