ใช่ - หรือ - ไม่ใช่ วิกฤตของทางออกของปัญหา

วิกฤตของทางออกของปัญหาที่วนซำไปซำมาในเรื่องเดิมๆเพราะมีความคิดกันเพียงแค่เดียวก็ดีขึ้นปัญหาต่างๆเป็นเพียงวิวัฒนาการการแปลงแปลกของ"บริบทสังคมไทย" แต่ลึกๆในใจต่างรู้กันอยู่แก่ใจสังคมไทยเป็นเช่นรัย ที่ผ่านมาจะแก้ด้วยวิธีไหนๆก็เหมือนเอาเชือกมาพันคอตัวเอง รอเวลาเชือกรัดคอ หากจับต้นชนปลายยังไม่ถูกจุดของ"บริบทรากเง้าสังคมไทย" จะเริ่มอีกกี่ครั้งเหมื่อนพายเรือในอ่างนํ้า ประชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ หรือแม้แต่กฏหมายหากขาดการยอมรับจากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดของคู่ขัดแย้งโดย "ดุษฏี" ก็จะเป็นปัญหาดังเช่นเดิมๆ การอ้างสิ่งต่างๆเป็นเพียงข้ออ้างของแต่ละฝ่ายเพื่อใช้ให้เป็นประโยชน์ในการสร้างมวลชน คณะปฏิวัติก็คือเสียงส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อยึดอำนาจกลับคือมาให้ประชาชนก็ถูกกล่าวอ้างว่าเป็นเผด็จการ ถามใจคนไทยจะเอาอำนาจสิทธิคืนมาได้อย่างรัยประชาชนมีแค่สองมือสองตีนไม่มีอวุธ แต่ผู้ใช้อำนาจไปในทางที่ผิดมีทุกอย่าง ปัญหาที่เป็นอยู่ เราเริ่มที่ถูก คือประชาธิปไตยแต่แนวทางปฏบัติไม่ถูกต้องของ"บริบทรากเง้าของสังคมไทย" ปมเชือกหากเราแก้ถูกวิธีก็แสนที่จะง่ายแต่หากแก้ผิดวิธีเหมือนเราไปสร้างปมใหม่ ปมแห่งความขัดแย้ง เมื่อความขัดแย้งสะสมต่างฝ่ายหาทางออกไม่ได้เพราะขาดการไว้ใจซึ่งกันและกันสุดท้ายทางออกที่เราทุกเลือกกันคือความเสียหายด้วยกันทั้งสองฝ่ายหรือทุกคนทางจึงจะสว่าง