แบบเราแบบชาวบ้านกับการศึกษาใช่ - หรือไม่

ช่วงกับบ้าน ส.ท. ได้ทำตัวนิ่งๆ ได้เข้าไปเยี่ยมยายคุณยายที่นอนอยู่ในห้อง ICU คุณยายอุบล มองดูรอบๆมองการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบัน ยังคงสับสนกับการเปลี่ยนแปลงของทุกๆอย่างกับคำถามและคำตอบ(ทุกอย่างค่านิยมอยู่ที่เงิน) เหมือนจะดีแต่ก็ได้แค่เกือบดีเหมือนจะไม่ดีแต่ก็ได้แค่เกือบไม่ดี ยิ่งประเทศเปิดกว้าง อย่างไหนที่ดี อย่างไหนที่ไม่ดี เราๆท่านๆต่างเป็นหนูทดลอง โดยที่ไม่รู้ตัว เข้าเรือง จะดีหรือไม่ดี ถ้าผู้มีอำนาจกำหนดโดยใช้ทางอ้อมในการคอนโทรนหรือกำหนด มนุษย์ตั้งแต่เกิดจนหมดอายุลมหายใจ โดยใช้รูปแบบการจัดการ ประเทศไทยและแนวโน้นในอณาคตโดยใช้การศึกษา โดยใช้อาชีพ โดยใช้ความมั่นคงของประเทศเป็นบรรทัดฐานหรือข้อกำหนด เราลองจำแนกแบบหยาบๆโดยไม่ละเอียดพอเข้าใจ การศึกษาขั้นพื้นฐาน หลักๆ เหมือนความจำที่ต้องใส่เขาไปโดยระลึกอยู่เสมอตาบที่มีลมหายใจ ขนบธรรมเนียบประเพณีวัฒนธรรมประวัติศาสตร์ชาติไทยแผ่นดินไทยยังคงอยู่ได้เป็นเอกราชคงอยู่ได้อย่างรัย (เพราะเมื่อรู้ถึงความยากลำบากการทำร้ายประเทศก็ลดน้อยลง) บวก ลบ คูณ หาร ภาษา อาชีพหลักของประเทศคือการเกษตร เป็นความพร้อมที่จะแยกออกไปแต่ละอาชีพ ข้อกำหนดบังคับมาตรฐานการศึกษาที่ ม.3 การคัดกรองความชอบและความรู้ความสามารถที่ติดตัวมา ลองคิดดู อาชีพหลักๆของประเทศแยกออกไม่กี่อย่าง เช่น ข้าราชการ เอกชนหรือรัฐวิสาหกิจ การเกษตรและทั้วไปหรือเบ็ดเตล็ด ประชากรไทย 65 ล้านคนหรือมากกว่า65 ล้าน ถ้าขยายความลึกลงไปแต่ละด้าน (คงจะต้องเขียนกันยาวถึงผลดีและเสียควบคู่เปรีบยเทียบและความเป็นไปได้) ข้อกำหนดอยู่ที่ผู้มีอำนาจทิศทางการศึกษาของเด็กไทยจะมีผลออกมาอย่างไร เหตุเป็นที่มาของผล ดังเช่นปัจจุบัน ที่มีผลอยู่ ใบวุฒิธิการศึกษาที่สูงนับล้านๆๆใบไม่สามารถเป็นประโยชน์แต่กับมีแต่สร้างโทษสร้างปัญหา แต่การศึกษาความรู้ความสามารถประสบการในแต่ด้านยังคงจำเป็นต่อประเทศและอาณาคตของประเทศ อยู่ที่ผู้มีอำนาจทั้งหลายจะแปรเปลี่ยนปรับเข้ากับยุคสมัยที่ไม่มีพรหมแดนอย่างไร อย่างเช่น อาชีพไหนควรที่ให้ความสำคัญของวุฒิธิการศึกษาความรู้ความสามารถ ประสบการณ์ และอาชีพไหนปรับเปลียนเทียบโอนในความรู้ความสามารถสู่สากล